Het Rijnlandse Model, als tegenhanger van het neo-Amerikaanse kapitalisme, is bezig aan een stevige opmars. Vrijwel alle grote politieke partijen spreken zich hier in hun verkiezingsprogramma’s nadrukkelijk over uit. Het is de weg terug naar een gezond evenwicht tussen overheid en vrije markt.
De partijprogramma’s van de meeste politieke partijen bepleiten een ander evenwicht, ze zijn het eens over een meer Rijnlandse vorm van kapitalisme in de samenleving. Dat komt overeen met de beweging die VNO-NCW en MKB-Nederland voorstaan: de pendule slingert terug naar een sterkere overheid, geüpdatet naar deze tijd: Rijnlands 2.0. Daarbovenop zijn er nadrukkelijk wel verschillen. Goed kijken dus wat je stemt de 17e maart.
Om de Rijnlandse intenties van politieke partijen in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen beter te begrijpen, is het handig eerst in te zoomen op de analyse van Michel Albert (1930-2015) in zijn boek Kapitalisme contra Kapitalisme uit 1991. Welk idee zat daarachter? En welke thema’s en vraagstukken zien we terugkomen in partijprogramma’s?
Werkgeversorganisaties VNO-NCW en MKB-Nederland maakten afgelopen maand bekend dat de route naar 2030 wat hen betreft ‘Rijnlands model 2.0’ heet. Ook de partijprogramma’s in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart bevatten soms het begrip Rijnlands, en soms typisch Rijnlandse maatregelen zonder het woord expliciet te gebruiken. Waar komt die belangstelling voor het Rijnlands vandaan, wat houdt die in, en wat betekent op 17 maart ‘Rijnlands stemmen’? Een driedelige serie over de Rijnlandse kieswijzer.
Ga aan de slag met het Canvas Rijnlands Organiseren en leg je organisatie in handen van de vakmensen ‘in de voorste linie’. Zij zijn bepalend voor je succes.
De afgelopen 40 jaar is Nederland overspoeld met het Amerikaanse management-denken. Het leidde tot meer managers, een wildgroei aan stafdiensten en abstracte bestuursstructuren die losgezongen waren van de praktijk. Na de kredietcrisis ontstond er een tegen beweging, waarin aandeelhouderswaarde plaatsmaakt voor maatschappelijke waarden.
Lees verder en bestel hier het boek
‘Systemen ontnemen het morele zicht op de werkelijkheid’, Bron ‘Ongekend Onrecht’.
Het begon als een gewoon-jaar. Vanaf 12 maart werd het een wij-jaar – vol solidariteit; we letten zelfs een beetje op elkaar. Maar toen kwam de tweede lockdown; het licht aan het einde van de tunnel bleek een tegenligger
Lees verder op managementsite.nl
‘De toekomst is aan organisaties zonder de coördinatielagen van vrijgestelden van het echte werk. Professionals leveren dan meer kwaliteit tegen geringere kosten in plaats van gedresseerd te worden door van buitenaf opgelegde protocollen’. Harold Janssen en Jaap Peters schreven dit in 2010 en het werd het artikel van het jaar op Managementsite.nl met meer dan 100.000 lezers. Leek ver weg, maar hebben we dit niet gedaan in 2020 tijdens de beide lockdowns? Gaan we straks als er vaccin is, weer weer terug naar het oude organiseren? Jaap gelooft er niets van, jij wel?
In deze online masterclass gaat Jaap Peters op zoek naar de menselijke maat. Hij laat zien hoe organisaties gevangen zitten in de systeemwereld van harkjes, regels en procedures. De aansluiting op de leefwereld ontbreekt en daarmee gaat ook de menselijke maat verloren. Rijnlands organiseren begint juist bij de leefwereld en legt het primaat van de coördinatie bij de professionals die daarmee in verbinding staan. Ondersteunende diensten zorgen voor ondersteuning. Dus geen organisatie van boven en onder, maar van voorkant en achterkant.
‘Het nieuwe werken’ zit in ons allemaal. Is het niet de menselijke natuur om ons werk slim in te richten? Dat valt niet te organiseren door managers, dat kunnen we best zelf.
Het huidige Corona tijdperk zorgt voor een heropleving van het begrip ‘nieuwe werken’. Want nu we niet meer naar kantoor mogen, moeten we wel. Sommige experts noemen dit baanbrekend. Maar is dit eigenlijk wel zo vernieuwend?
Om verder te komen moeten de drie grote schuiven (privatisering, liberalisering en deregulering) worden verzet.
Om verder te komen moeten de drie grote schuiven (privatisering, liberalisering en deregulering) worden verzet. De politiek heeft deze nadrukkelijk verzet in de periode 1980-2006. De afgelopen 12 jaar is de overheid, sinds de financiële crisis, al wat voorzichtiger in zijn doen en laten geworden en heeft Nederland volgens de studieboekjes op school een gemengde economische orde: een particuliere sector met marktwerking en een collectieve sector die zich van een budgetmechanisme bedient en die niemand uitsluit. Vertaald naar de werkelijkheid houdt dit in een neoliberale samenleving in dat je kiest voor een zo’n klein mogelijke collectieve sector en voor veel individualiteit en veel persoonlijke verantwoordelijkheid voor zorg, pensioenen, veiligheid (zoals gated communities) et cetera.
