Het Rijnlandse Model, als tegenhanger van het neo-Amerikaanse kapitalisme, is bezig aan een stevige opmars. Vrijwel alle grote politieke partijen spreken zich hier in hun verkiezingsprogramma’s nadrukkelijk over uit. Het is de weg terug naar een gezond evenwicht tussen overheid en vrije markt.
De partijprogramma’s van de meeste politieke partijen bepleiten een ander evenwicht, ze zijn het eens over een meer Rijnlandse vorm van kapitalisme in de samenleving. Dat komt overeen met de beweging die VNO-NCW en MKB-Nederland voorstaan: de pendule slingert terug naar een sterkere overheid, geüpdatet naar deze tijd: Rijnlands 2.0. Daarbovenop zijn er nadrukkelijk wel verschillen. Goed kijken dus wat je stemt de 17e maart.
Om de Rijnlandse intenties van politieke partijen in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen beter te begrijpen, is het handig eerst in te zoomen op de analyse van Michel Albert (1930-2015) in zijn boek Kapitalisme contra Kapitalisme uit 1991. Welk idee zat daarachter? En welke thema’s en vraagstukken zien we terugkomen in partijprogramma’s?
Werkgeversorganisaties VNO-NCW en MKB-Nederland maakten afgelopen maand bekend dat de route naar 2030 wat hen betreft ‘Rijnlands model 2.0’ heet. Ook de partijprogramma’s in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart bevatten soms het begrip Rijnlands, en soms typisch Rijnlandse maatregelen zonder het woord expliciet te gebruiken. Waar komt die belangstelling voor het Rijnlands vandaan, wat houdt die in, en wat betekent op 17 maart ‘Rijnlands stemmen’? Een driedelige serie over de Rijnlandse kieswijzer.
